Istoria 365- Ιστορικές αναμνήσεις

Συγκλονιστικές φωτογραφίες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος διήρκεσε από το 1939 έως το 1945 και έσπειρε τον τρόμο σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Πέθαναν εκατομμύρια άνθρωποι και σε αυτό τον πόλεμο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η ατομική βόμβα, ένα νέο όπλο που σημάδεψε το τέλος του πολέμου και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του περασμένου αιώνα. Δείτε παρακάτω φωτογραφίες από ιστορικές στιγμές εκείνης της περιόδου που αποτυπώθηκαν στον φακό. Παιδιά σε βρετανικό σχολείο κατά τη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής Ναυμαχία του Μιντγουέι μεταξύ Αμερικανικού και Ιαπωνικού στόλου "Βόμβα για εκδίκηση" Βρετανοί βομβαρδίζουν γερμανική βάση στη Γαλλία Η αυτοκτονία του Ernst Lisso και της οικογένειας του προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των συμμάχων Ο Georges Blind στη γραμμή εκτέλεσης των γερμανών. Μετά τη φωτογραφία δεν εκτελέστηκε αλλά εστάλη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου πέθανε λίγο αργότερα

Κάνοντας μπάνιο στα Αστέρια της Γλυφάδας στην δεκαετία του '60

Η Γλυφάδα αποτελούσε έναν προορισμό συνώνυμο της καλής ζωής τις περασμένες δεκαετίες. Παρότι η θάλασσα δεν είχε την ομορφιά της Βουλιαγμένης, τα «Αστέρια» της Γλυφάδας είχαν στυλ, ανέσεις και ταυτίστηκαν γρήγορα και με το καλό φαγητό αλλά και τη διασκέδαση. Ο χορός στα «Αστέρια» με ζωντανή ορχήστρα ήταν το «κάτι άλλο» στη δεκαετία του 1960. Οι νυχτερινές εμφανίσεις περιγράφονταν στις κοσμικές στήλες, αλλά και τα μεσημέρια υπήρχε χορός για τη νεολαία που χόρευε με το μαγιό. Η Γλυφάδα έζησε μεγάλες στιγμές από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 έως τα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν σε όλη αυτήν την περίοδο τα «Αστέρια» ήταν ταυτόσημα της καλής ζωής, της ξενoιασιάς και του ανοικτού πνεύματος. Γεμάτα με Ελληνες και ξένους, κάτω από τις πάνινες ομπρέλες, σε μπλε, πράσινο, πορτοκαλί και κίτρινο χρώμα, όπως ήταν τότε η μόδα, τα «Αστέρια» έζησαν την ελληνική εκδοχή της αισιοδοξίας στη διάρκεια των μεταπολεμικών χρόνων.

Το ήξερες ότι το Μινιόν ξεκίνησε σαν περίπτερο στην Αιόλου;

Την δεκαετία του ΄30 και συγκεκριμένα το 1934 ο Γιάννης Γεωργακάς, ένα φτωχόπαιδο ίδρυσε ένα περίπτερο με το όνομα Μινιόν! Αρχικά στεγαζόταν στην οδό Σταδίου και μετά μεταφέρθηκε στην Αιόλου 104. Ήταν το πρώτο περίπτερο που για πρώτη φορά κλείνει τις δύο πλαϊνές πτέρυγες του και τις μετατρέπει σε βιτρίνες όπου σε αυτές εκθέτει διάφορα είδη καθημερινής χρήσης: στυλό, γυαλιά, είδη ξυρίσματος, σουγιάδες, ψαλίδια, τσατσάρες, καλαπόδια, ξεσκονιστήρια, οδοντόπαστα κολυνό, κάλτσες νάυλον, αναπτήρες bic, κολόνιες κ.λπ. Το μίνι αυτό »πολυκατάστημα» έμελλε να γίνει ο προπομπός του ιστορικού πολυκαταστήματος «Μινιόν»! Το δαιμόνιο και οξύτατο πνεύμα του Γιάννη Γεώργακα έκανε το όνομα αυτό να φαντάζει ειρωνικό, αφού το μικρό περίπτερο μεγάλωσε και τη δεκαετία του ’70 έγινε το πρώτο μεγάλο αληθινό πολυκατάστημα της Αθήνας. Η δημοτικότητά του ήταν τεράστια, αφού κατάφερε να εισάγει πολλά προϊόντα καινούρια στην αγορά, προσελκύοντας όλες τις ηλικιακές ομάδες και διαθέτοντας εμπορεύματα σ...

Μέγαρο Παπούδωφ

Το μέγαρο Παπούδωφ βρισκόταν στην γωνία που σχημάτιζαν η Βασιλίσσης Σοφίας με την οδό Πανεπιστημίου απέναντι ακριβώς από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Ανήκε στον Αριστείδη Παπούδωφ για τον οποίο λίγα είναι γνωστά διετέλεσε όμως πρόεδρος της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και υπήρξε ομογενής με στενές σχέσεις στη Ρωσία και την Κωνσταντινούπολη. Αρχικά ήταν μια διώροφη έπαυλη που κατασκευάστηκε γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα, όμως αργότερα στο κτίριο προστέθηκαν επιπλέον όροφοι και πήρε τη τελική του μορφή μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε προοριζόταν για πριγκιπική κατοικία του διαδόχου Γεωργίου και της πριγκίπισσας Ελισάβετ της Ρουμανίας όμως ο γάμος απέτυχε και πήραν διαζύγιο όσο βρίσκονταν στην εξορία. Πoυλήθηκε τελικά στον εύπορο επιχειρηματία Ν. Αθανασούλη και μετά το θάνατό του το κτίριο πέρασε στα χέρια του ελληνικού δημοσίου. Κατεδαφίστηκε μετά από πολλές αλλάγες χρήσης τον Ιούλιο του 1971 και πέρασαν αρκετά χρόνια ώσπου να κατασκευαστεί στη θέση το...

Εθνικός κήπος το 1891

Ιστορική φωτογραφία του 1891 από τον Εθνικό κήπο Αθηνών. O Εθνικός Κήπος αποτελεί χαρακτηρισμένο Ιστορικό Τόπο στο κέντρο της Αθήνας ανάμεσα στις συνοικίες του Κολωνακίου και του Παγκρατίου. Στην αρχαιότητα κομμάτι του κτήματος ήταν ο ιδιωτικός κήπος του φιλόσοφου και βοτανολόγου Θεόφραστου ενός των διαδόχων του Αριστοτέλη. Ο κήπος ήταν ένα δώρο από το Δημήτριο το Φαληρέα στο δάσκαλό του. Υπήρχε επίσης ένα ιερό και μια βιβλιοθήκη. Ο βασιλικός κήπος οριοθετήθηκε το 1836 από τον Φρίντριχ φον Γκέρτνερ (Friedrich von Gärtner), τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων, σε μια έκταση 500 περίπου στρεμμάτων. Επειδή η έκταση αυτή απέκλειε τον δρόμο Αθήνας-Αμαρουσίου-Κηφισιάς, το σχέδιο αυτό αναθεωρήθηκε το 1839 από τον Χοχ (Hoch), διευθύνοντα μηχανικό τής οικοδομής των ανακτόρων. Ο κήπος των 155 στρεμμάτων ήταν προγραμματισμένος με εντολή της βασίλισσας ως επιστημονικός και βοτανικός κήπος καθώς και ως ιδιωτικός. το 1839 φυτεύτηκαν 15000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, κα...

Βίντεο-ντοκουμέντο: Όταν μια Αμερικανίδα φίλησε δημόσια τον Χίτλερ

Τον Αύγουστο του 1936, στο Βερολίνο διοργανώνονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο είχαν συγκεντρωθεί, για να δουν από κοντά το θέαμα.... Ανάμεσα στους θεατές ήταν και η 40χρονη Αμερικανίδα Κάρλα Ντε Βρις, η οποία παρακολουθούσε τους αγώνες μαζί με τον σύζυγό της. Ο Χίτλερ καθόταν στις πρώτες θέσεις των κερκίδων. Στις 15 Αυγούστου ήταν ο τελικός των 1.500 μέτρων κολύμβησης των ανδρών. Πρώτος τερμάτισε ο Ιάπωνας Νομπόρο Τεράντα, δεύτερος ο Αμερικάνος Τζακ Μέντικα και τρίτος, ο Ιάπωνας Σουνπέι Ούτο. Οι θεατές ζητοκραύγαζαν, ενώ η 40χρονη Κάρλα Ντε Βρις, προσπαθούσε να φωτογραφίσει τον Χίτλερ. Όταν ο Φύρερ την είδε, χαμογέλασε και δέχτηκε να φωτογραφηθεί. Τότε, η Αμερικανίδα τον ξάφνιασε καθώς προσπάθησε να φιλήσει. Ο Χίτλερ πρόλαβε να απομακρύνει το κεφάλι του και η Ντε Βρις δεν τον έφτασε. Ωστόσο, επέμεινε και προσπάθησε ξανά. Διαβάστε περισσότερα στο T heCaller.gr

Default Image

Months format

Show More Text

Load More

Related Posts Widget

Article Navigation

Contact Us Form

404

Κατηγορίες

Λευτέρης Βουρνάς: Ο ζεν πρεμιέ του Ελληνικού Κινηματογράφου που αυτοκτόνησε